Düşün Ki O Bu Yazdıklarını Okuyor Bölüm -1

Günlerdir sana dair düşüncelerimi yazıp yazmamak konusunda emin değildim. Çünkü yazacağım her cümleyi okuduğunda ne düşüneceğini, aklından neler geçeceğini bilmiyorum. Merak ediyor muyum? Biraz…

Bu satırları yazdığım vakit aklım;“Bu satırları boşuna yazıyorsun, seni konuştuğun halde anlamıyor yazdığın cümleleri anlayacağını sanıyorsun?” diyorken kalbim ;” Sen yine de yaz içinde tutacağına cümlelere dök varsın anlamasın.” Diyordu.

Sana okuyacağın bu satırlarda hissettiklerimi, yanlış anlamalarını, yaptığım fedakârlıklardan, iyi niyetlerimden ve beni anlamayışından bahsetmeyeceğim. Sadece küçük bir teşekkür…

İnsan, hayatı boyunca bir imtihan halindedir. Karşısına çıkan her seçenek onun seçimi iyi ya da kötü bir şekilde sonuçlanır.  Sonuç ne olursa olsun bir şey öğrenmiş olduğun duruma göre bir sonraki adımı ona göre atar. Hayat gerçekten bunu gerçekten çok iyi bir şekilde öğretir insana. Sen hayatıma dahil olduğunda ne amaçla yer edindiğini anlayamamıştım. Ayrıntılara girmeyeceğim merak etme… Bana anlattığın her şey benimle birlikte mezarda son bulacak. Hayat, eksik olduğum bir şeyi tamamladı seni hayatıma dahil ederek.

“Seni anlamayan insandan uzak dur!” evet eksik olduğum durum buydu. Çevremdeki insanları beni anladığını düşünürdüm. Ama yanılmışım. Sen de dâhil olmak üzere çevremdeki hiçbir insanın beni anlamadığını fark ettim. Herkesi karşılıksız dinleyip anlamaya çalışırken, kendime baktığımda beni anlayan ve dinleyen insan bulamadım.

İşte bu yüzden hayatıma girdiğinde bana farkında olmadığım eksik yanımı gösterdiğin için teşekkür ederim. Bir sonra ki adımlarımda daha sağlam basarak adım atacağıma eminim. Bu satırları okuduğunda anlamayacağın düşüncesi hala aklımda…