Bir Kitap Güncesi Yazısı : Edebiyatın Yaramaz Kız Çocuğu Nermin Yıldırım

      Kitaplarını tereddütsüz aldığım en sevdiğim yazarlardan bugün ele alacağım yazar; Nermin Yıldırım.  Daha önceki yazılarımı okuduysanız şayet hakkında hiçbir bilgiye sahip olmadığım bir kitap hakkında sadece bir cümlesini okuyup beğenmişsen düşünmeden o kitabı alırım.  Aklınızdan okuduktan sonra kitabı beğenmez isen ne yaparsın düşüncesine ise size şu cevabı verebilirim:

“ Kitabı okuduğum zaman benim için önemli çünkü o anki zaman durumundan dolayı kitabın ne anlatmak istediğini anlayamayabiliyorum.  Ve kitap beğenmeme gibi bir durumum olursa araya bir zaman koyup kendimi daha iyi hissettiğim bir zamanda tekrar okuyorum. Bunun sonucunda kitap ya arşivimde kalıyor yada sahafa verilecek kitaplar bölümünde yer alıyor.”

Nermin Yıldırım’la tanışma şeklimde bu şekilde olmuştu. O zamanlar takip ettiğim kitap ekleri sayesinde kitap hakkında yazılan yorumları okumuş ve alacak kitap listeme eklemiştim. Aldığım ilk kitabı “ Unutma Dersleri” idi. İlk sayfasında yazan şu cümle beni benden almıştı:

“ Bir yanlışı, sırf güzel olduğu için sevebilir insan.” bu cümle sayesinde bu kitabı beğeneceğime inanıyordum ki okuduğum ilk zamanlar kitapta yazılanları algılayamayıp beklentimi karşılamayacak bir kitap olduğunu düşünmüştüm.  Okuma zamanına denk gelmediğini düşünüp bir süre ara verdikten sonra tekrar okudum ki bu sefer kitap tam anlamıyla beklentimi karşılamıştı. 

 

Peki Nermin Yıldırım ne zaman benim en sevdiğim yazarlardan biri oldu?  Okuduğum yazarların her kitabını almıyorum çünkü büyük bir hayal kırıklığına uğrama ihtimali çok yüksek oluyor. Özellikle her sene kitap çıkaran yazarlardan mümkün olduğu sürece uzak durmaya çalışırım. Her sene çıkardıkları kitapta, ilk okuduğum kitaptaki kaliteyi bulamıyorum. Dokunmadan kitabı yeni çıktığı dönemde her yerde bu kitapla ilgili olumlu yorumları okuyordum. İlgimi çekmeye başlamıştı. O seneki kitap fuarında bu kitabı aldım. Ve gerçekten tam anlamıyla iyi ki almışım dedirtti.  Karar verdim ki Nermin Yıldırım’ın kalemini çok beğenmiş olup yazdığı her karakterde bir parça kendimden bulmak onu en sevdiğim yazarlar arasına almıştı.

Şu ana kadar yazdığı kitaplar; Unutma Beni Apartmanı, Rüyalar Anlatılmaz, Saklı Bahçeler Haritası, Unutma Dersleri, Dokunmadan ve son olarak Misafir. Okuduğum her kitapta farklı bir durum konusunu ele alıyor. Sadece iki kitabında ana karakteri erkek diğer kitaplarında ise kadın ana karakterler ön planda olarak kitaplarını yazıyor. Toplumsal ve kişisel bellek konularına yoğunlaşarak kitap yazarken üslubunda eski kelimelere de rast gelebilirsiniz. Kimi okuyucular tarafından bu durum farklı olarak algılansa da eğer o cümleyi anlamını iyi bir şekilde belirtiyorsa bence kullanması takdire şayan. Her kitabı birbirinden farklı konular üzerinden yazmış ve kendini tekrar etmeyen bir yazardır. Bu durum son dönem yazarlarda  az bulunabilir bir özellik.